miércoles, 13 de mayo de 2009

De Kirmen Uribe a Patxi López

....
.....
_____"Maiatza"
.....
Utzi begietara begiratzen.
Nola zauden jakin nahi dut.

RAINER W. FASSBINDER
.......
Begira, sartu da maiatza,
Zabaldu du bere betazal urdina portuan.
Erdu, aspaldian ez dut zure berri izan,
Ikarati zabiltza, ito ditugun katakumeak bezala.
Erdu eta egingo dugu berba betiko kontuez,
Atsegin izatearen balioaz,
Zalantzekin moldatu beharraz,
Barruan ditugun zuloak nola bete.
Erdu, sentitu goiza aurpegian,
Goibel gaudenean dena irizten zaigu ospel,
Adoretsu gaudenean, atzera, papurtu egiten da mundua.
Denok gordetzen dugu betiko besteren alde ezkutu bat,
Dela sekretua, dela akatsa, dela keinua.
Erdu eta larrutuko ditugu irabazleak,
Zubitik jauzi egin geure buruaz barre.
Isilik begiratuko diegu portuko garabiei,
Elkarrekin isilik egotea baita
adiskidetasunaren frogarik behinena.
Erdu nirekin, herriz aldatu nahi dut,
Nire gorputz hau albo batera utzi
Eta maskor batean zurekin sartu,
Gure txikitasunarekin, mangolinoak bezala.
Erdu, zure zain nago,
Duela urtebete etendako istorioa jarraituko dugu,
Ibai ondoko urki zuriek uztai bat gehiago ez balute bezala.
.....
.....
_____"Mayo"
....
Déjame mirarte a los ojos.
Quiero saber cómo estás.
RAINER W. FASSBINDER

....
Mira, ha entrado mayo,
Ha extendido su párpado azul sobre el puerto.
Ven, hace tiempo que no sé de ti,
Se te ve tembloroso, como esos gatitos que ahogamos siendo niños.
Ven, y hablaremos de las cosas de siempre,
Del valor que tiene ser amable,
De la necesidad de arreglárselas con las dudas,
De cómo llenar los huecos que tenemos dentro.
Ven, siente en tu rostro la mañana,
Cuando estamos tristes, todo nos parece oscuro;
Cuando estamos fuertes, el mundo se desmigaja.
Cada uno de nosotros guarda algo desconocido de las vidas ajenas,
Sea un secreto, un error o un gesto.
Ven y pondremos verdes a los vencedores,
Saltaremos desde el puente riéndonos de nosotros mismos.
Contemplaremos en silencio las grúas del puerto,
Porque estar juntos en silencio es
La mejor prueba de la amistad.
Vente conmigo, quiero cambiar de país,
Dejar este cuerpo mío a un lado
Y meterme contigo en una concha,
Con nuestra pequeñez, como los bígaros.
Ven, te espero,
Continuaremos la historia interrumpida hace un año,
Como si no tuvieran un círculo más
los abedules blancos de la rivera.
.....
(Traducción de Ana Arregi y Gerardo Markuleta).
....
* El poema de Kirmen Uribe cierra el libro Bitartean heldu eskutik (Mientras tanto dame la mano, Visor) que obtuvo el Premio de la Crítica en el 2002 y fue reconocido por el PEN American Center como finalista al mejor libro de poesía traducido al inglés en EEUU en el 2007. La versión inglesa de este poema “Mayo” fue publicada por la revista The New Yorker en mayo del 2003. Por lo demás, Kirmen Uribe ha publicado su primera novela, Bilbao-New York-Bilbao, galardonada este mismo año con el Premio de la Crítica. El poema fue leído por el lehendakari Patxi López durante el acto de investidura.
....

3 comentarios:

Juan Carlos Márquez dijo...

Buen poema, directo, sencillo y tierno.

Annette dijo...

Poema precioso. como vasca que soy lo he leído en alto en euskera. Si os fijáis, veréis que la Z predomina y hay muchas palabras que la contienen. la Z se pronuncia como S y aunque no sé por qué, en euskera, en las palabras que hablan de sentidos, así como todas las palabras que cariñosas, tienen muchas Z. Si alguna vez oís a alguién hablar en todo cariñoso en euskera os daréis cuenta de que es porque es muy dulce el ronroneo de tanta S. no conocía a Kirmen Uribe, pese a ser de mi tierra. gracias por el descubrimiento.

Anónimo dijo...

Los andaluzes también tienen muchas "s".